W wielu krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych, obowiązuje zasada, że tylko prawnicy mogą posiadać udziały własnościowe w kancelarii lub być jej kierownikami. Kancelarie prawne nie mogą więc szybko pozyskać kapitału poprzez pierwsze oferty publiczne na giełdzie, jak większość korporacji. Muszą one albo pozyskać kapitał poprzez dodatkowe wkłady kapitałowe od istniejących lub dodatkowych partnerów kapitałowych, albo zaciągnąć dług, zazwyczaj w formie linii kredytowej zabezpieczonej należnościami.
Marek K Wynimko – Kancelaria Adwokacka z Białegostoku
W Stanach Zjednoczonych ten kompletny akt prawny dla nie-prawnika został skodyfikowany przez Amerykańskie Stowarzyszenie Adwokatów jako lit. d) zasady 5.4 Wzorcowych Zasad Postępowania Zawodowego i został przyjęty w takiej lub innej formie we wszystkich jurysdykcjach Stanów Zjednoczonych z wyjątkiem Okręgu Kolumbii. Jednakże zasada D. C. jest ściśle dostosowana do prawa własności udziałów tylko tych partnerów nie-prawników, którzy aktywnie pomagają prawnikom kancelarii w świadczeniu usług prawniczych i nie pozwala na sprzedaż udziałów właścicielskich jedynie pasywnym inwestorom nie-prawnikom.
Kancelarie prawne w Wielkiej Brytanii
Wielka Brytania miała podobną zasadę zakazującą prawa własności nie-prawnika, ale w ramach reform wprowadzonych przez ustawę o usługach prawnych z 2007 r. kancelarie prawne były w stanie przyjąć ograniczoną liczbę partnerów nie-prawników, a prawnicy mogli nawiązać szeroki wachlarz stosunków handlowych z nie-prawnikami i firmami niebędącymi własnością prawników. Umożliwiło to na przykład sklepom spożywczym, bankom i organizacjom społecznym zatrudnianie prawników do świadczenia klientom podstawowych usług prawnych w sklepie internetowym i w sklepach.
Zasada ta jest kontrowersyjna. Jest to uzasadnione przez wielu w zawodzie prawnika, a zwłaszcza przez Amerykańskie Stowarzyszenie Adwokatów, które odrzuciło propozycję zmiany zasady w reformach Etyki 20/20, jako koniecznej do zapobiegania konfliktom interesów. W systemie sprawiedliwości kontradyktoryjnej adwokat ma obowiązek być gorliwym i lojalnym adwokatem w imieniu klienta, a także ma obowiązek nie obciążać nadmiernie klienta. Również prawnik, jako funkcjonariusz sądu, ma obowiązek być uczciwy i nie wnosić niepoważnych spraw ani podnosić niepoważnych obrońców.
Wielu prawników w zawodzie prawnika uważa, że prawnik pracujący jako wspólnik-pracownik spółki prawniczej notowanej w obrocie publicznym może być kuszony do oceny decyzji pod kątem ich wpływu na kurs akcji i udziałowców, co byłoby bezpośrednio sprzeczne z obowiązkami prawnika wobec klienta i sądów. Krytycy tego przepisu uważają jednak, że jest on niewłaściwym sposobem ochrony interesów klientów i że poważnie ogranicza potencjał innowacyjny tańszych i wyższej jakości usług prawnych, które mogłyby przynieść korzyści zarówno zwykłym konsumentom, jak i przedsiębiorstwom.
Międzynarodowe międzynarodowe firmy prawnicze
Firmy prawnicze działające w wielu krajach często mają złożone struktury obejmujące wiele spółek, szczególnie w jurysdykcjach takich jak Hongkong czy Japonia, które ograniczają partnerstwa między lokalnymi i zagranicznymi prawnikami. Jedną z struktur, w dużej mierze unikalną dla dużych wielonarodowych firm prawniczych, jest szwajcarski Verein, pionierskie w 2004 r. przez Baker & McKenzie, w którym wiele krajowych lub regionalnych spółek tworzy stowarzyszenie, w którym współdziałają ze sobą w zakresie tworzenia marki, funkcji administracyjnych i różnych kosztów operacyjnych, ale utrzymują oddzielne pule przychodów i często odrębne struktury rekompensat dla partnerów. Inne międzynarodowe międzynarodowe kancelarie prawnicze działają jako pojedyncze spółki prawa międzynarodowego, takie jak brytyjskie lub amerykańskie spółki komandytowe, w których partnerzy uczestniczą również w lokalnych spółkach prawa w różnych krajach, zgodnie z lokalnymi przepisami.