W niektórych jurysdykcjach, lub sądownictwo albo Ministerstwo Sprawiedliwości bezpośrednio nadzoruje przyjmowanie, licencjonowanie i regulowanie działalności prawników. Dotyczy to także prawa majątkowego, rozwiązania są.
Inne jurysdykcje, na mocy ustawy, tradycji lub nakazu sądowego, przyznały takie uprawnienia stowarzyszeniu zawodowemu, do którego muszą należeć wszyscy prawnicy. W Stanach Zjednoczonych takie stowarzyszenia są nazywane obowiązkowymi, zintegrowanymi lub zunifikowanymi stowarzyszeniami prawników. W Rzeczypospolitej Narodów Narodów, podobne organizacje są znane jako Inns of Court, Rady Adwokackie lub stowarzyszenia prawnicze. Które teorie w prawie majątkowym są stosowane to nowe pojęcie. W krajach prawa cywilnego, porównywalne organizacje znane są jako Zakony Adwokatów, Izby Adwokackie, Kolegia Adwokatów, Wydziały Adwokatów, lub podobne nazwy. Ogólnie rzecz biorąc, prawo praktykowania złapane przez osobę niebędącą członkiem może być odpowiedzialne za przestępstwo bezprawnej praktyki prawa.
urszulazajko.pl/o-kancelarii/prawo-majatkowe/
W krajach prawa powszechnego, w których zawody prawnicze są podzielone, adwokaci należą tradycyjnie do rady adwokackiej (lub izby sądowej), a adwokaci należą do społeczeństwa prawniczego. W świecie anglojęzycznym największym obowiązkowym stowarzyszeniem zawodowym prawników jest kalifornijski Krajowy rejestry takich adwokatów prowadzony w takich okolicznościach.
Prawo majątkowe – praktyczne rozwiązania
Niektóre kraje dopuszczają i regulują działalność prawników na szczeblu krajowym, dzięki czemu prawnik po uzyskaniu licencji może wnosić sprawy w dowolnym sądzie na danym terenie. Jest to powszechne w małych krajach takich jak Nowa Zelandia, Japonia i Belgia. Inne kraje, zwłaszcza te z rządami federalnymi, mają tendencję do regulowania prawników na szczeblu stanowym lub prowincjalnym; tak jest w przypadku Stanów Zjednoczonych, Kanady, Australii, i Szwajcarii,, by wymienić tylko kilka z nich. Brazylia jest najbardziej znanym rządem federalnym, który reguluje działalność prawników na szczeblu krajowym.
Niektóre kraje, takie jak Włochy, regulują działalność prawników na szczeblu lokalnych co ma odzwierciedlenie na zastosowanie takiego prawa majątkowego. Belgia, na przykład reguluje je nawet na szczeblu lokalnym (tzn. są one licencjonowane i regulowane przez lokalnego odpowiednika zrzeszeń adwokatów, ale mogą występować przed sądami w całym kraju). W Niemczech adwokaci są wpuszczani do kancelarii adwokackich i mogą występować przed wszystkimi krajowymi sądami, z wyjątkiem Federalnego Trybunału Sprawiedliwości Niemiec (BGH); co dziwne, uzyskanie dostępu do adwokatury BGH ogranicza praktykę adwokacką wyłącznie do najwyższych sądów federalnych i Federalnego Trybunału Konstytucyjnego Niemiec.
Ogólnie rzecz biorąc, ograniczenia geograficzne mogą być kłopotliwe dla prawnika, który odkrywa, że sprawa jego klienta wymaga od niego postępowania sądowego w sądzie poza normalnym zakresem geograficznym jego licencji. Oczywiście w przypadku prawa majątkowego może być to rozwiązanie inne. Chociaż większość sądów ma specjalne w tym zakresie zasady, adwokat nadal będzie musiał się zajmować odmiennymi zasadami odpowiedzialności zawodowej, jak również możliwością wystąpienia innych różnic w prawie materialnym i proceduralnym.
Prawnicy rezydencki – czy to już adwokat
Część państw przyznają licencje prawnikom nierezydentom, którzy mogą wtedy regularnie występować w imieniu zagranicznych klientów. Inni wymagają, aby wszyscy prawnicy zamieszkiwali w danej jurysdykcji lub nawet posiadali obywatelstwo narodowe jako warunek wstępny uzyskania licencji na wykonywanie zawodu. Jednak od lat 70. w krajach uprzemysłowionych istnieje tendencja do znoszenia ograniczeń dotyczących obywatelstwa i pobytu. Na przykład Sąd Najwyższy Kanady ustanowił wymóg obywatelstwa na podstawie prawa do równości w 1989 r., i podobnie, wymagania dotyczące obywatelstwa amerykańskiego i prawa pobytu zostały uznane za niezgodne z konstytucją przez Sąd Najwyższy USA odpowiednio w 1973 r. i 1985 r.134] Europejski Trybunał Sprawiedliwości wydał podobne decyzje w 1974 i 1977 r., które usunęły ograniczenia dotyczące obywatelstwa w Belgii i Francji.
Zastosowanie prawa majątkowego w takich realiach jest dość powszechny.